Argelas
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 0,5 cm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Garrigo
- Roucaio
- Tepiero seco
- Champino
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788
Arnica-dóu-Ventour
Doronicum grandiflorum
Asteraceae Compositae
Nom en français : Doronic à grandes fleurs.
Descripcioun :L'arnica-dóu-Ventour vèn dins lis esboudèu d'auto mountagno sus cauquié. Trachis en mato, e aquelo pòu deveni di proun grosso. Li fueio soun pus o mens pegouso que s'atrovo de péu glandoulous sus li bord e dessubre. Fai de gràndi flour coumpausado, d'un bèu jaune d'or.
Usanço :Dins lou païs de Ventour, aquesto planto, raro eilamount, coume lou noum lou dis, sougno li macaduro dóu meme biais que lou "vertadié arnica", Arnica montana.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Doronicum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 5 cm
Flourido : printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1600 à 3200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Esboudèu
- Ribierau
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuropenco
Ref. sc. : Doronicum grandiflorum Lam., 1786